ඉස්කෝලෙ යන කාලේ අනන්තවත් බස් එකේ යද්දි අන්ටිලට ජැක් ගහල තිබුනත් මට ඕන උන සැප ගන්න බැරි උනා.    ඉතින් කරන්න උනේ අන්ටිලගේ පස්සවල් වල ආඩි 6 හමාරක් දිග මගේ මල්ලියව අතුල්ල අතුල්ල ගෙදර ඇවිත් ඒ අන්ටිලව හිතින් මවාගෙන අතේ ගහපු එක විතරයි. ඔහොම ටික කාලයක් ගෙවිල යද්දි මං දැකපු හීනයක් හැබෑ වෙන්න පටන් ගත්ත බ්රතහස්පතින්දාවක් අවා.

එදා පන්ති ඉවර වෙලා ජැකක් ගහගෙනම ගෙදර එන්න හිතාගෙන මං පුත්තලම බස් එක පැත්තට ආව. මොකද පුත්තලම බස් වල ගොඩක් වෙලාවට අපේ ටවුන් එකට ඉදගන්න දෙන්නෙ නැති හන්ද. එතකොට ඉතින් හොද පුකක් ගාව හිට ගන්න පුලුවන්නෙ. මං එනකොට ඈත තියාම දැක්ක නදීකා පුංචිත් එතන ඉන්නව. එයා දැක්ක විතරයි , යන කොට කාට හරි ජැකක් ගහ ගෙන යන්න තිබුන අදහස අතාරින්න වෙනව කියල මට තේරුනා. මොකද මං කැමති නෑ පවුලේ අය ඉස්සරහ සවුත්තු වෙන්න. වෙනද මං ගෙදර යද්දි කවදාවත් මේ වෙලාවට නදී පුංචි හම්බෙන්නේ නෑ. එත් මොනා කරන්නද ඉතින් , එයා මග ඇරලා ඊලග බස් එකේ ගියොත් ගෙදර යන්න ගොඩක් රෑ වෙන හින්ද එයා එක්කම යනව කියල හිතාගෙන පුංචි ගාවට ගියා. ලගට යනකන්ම එයා මාව දැක්කෙ නෑ.

“ පුංචි අද ඔයා ටිකක් පරක්කු වෙලා වගේ ’’ එයා ලගට යන ගමන්ම මං ඇහුවා.

අහ් මේ ඔයානේ චමී පුතූ ..... අද ටිකක් වැඩ වැඩි උන හන්ද Account clear කරන්න ගියාම ලේට් උනා. හැබැයි මං ලේට් උන එකෙන් උනේ උදේටවත් මං එන බස් එකේම එන්නේ නැතුව කෙල්ල එක්ක ඊලග බස් එකේ එන්න ඉන්න කොල්ලෙක්ට අද හවසවත් මාත් එක්කම ගෙදර යන්න උන එක කියල , පුංචි හිනා වෙවී කිව්ව.

අනේ මට දැන් කෙල්ලෙක් නෑ පුංචි. යාලුවෝ සෙට් එක එකතු වෙනකන් ඉදල කට්ටියම එකට එන හින්දයි උදේට ඔයා එන එකේම එවෙන් නැත්තේ ... එක නෙමෙයි කොන්දා අපේ ටවුන් එකට ඉදගන්න එපා කීවද පුංචි ?

අනේ ඔව් පුතූ..    අපිට හිටගෙන තමා යන්ඩ වෙන්නෙ.. පරක්කු නිසා ඉක්මනට ගෙදර යා ගන්න ඕනි නිසා මාත් පුත්තලම් බස් එකක යන්න ආවෙ .. අපේ බස් එකක යන්න ගියා නම් හැම හෝල්ට් එකකම නතර කර කර යද්දි ගෙදර යන්න වෙන්නෙ රෑ 7ට විතර තමයි.

අපෝ එකනම් ඇත්ත තමයි පුංචි .. දැන් නම් අපේ හරියේ කට්ටියත් නගිනවා.. අපිත් නගිමු. කියල මං පුංචිට ඉස්සර වෙන්න දුන්න.

අපි නගිනකොටත් බස් එක සෑහෙන්න ලෝඩ් වෙලා තිබුනෙ. පුංචි පිටි පස්සෙම සීට් එක එකට ඉස්සරහ සීට් එක අල්ලගෙන හිට ගත්ත. මාත් ඉතින් එයා ගාවින්ම හිට ගත්තා. බස් එක තව ටික ටික ලෝඩ් වෙද්දි චුටි බබෙක් අරන් අම්ම කෙනෙක් නැග්ග. ඉතින් එයාට සීට් එක දුන්නේ පුංචි මමයි හිටගෙන හිටිය ලග සීට් එකේ හිටිය ඇන්ටි කෙනෙක්. හිට ගත්ත ඇන්ටිට ඉඩදෙන්න උන එකෙනුයි කොන්ද පස්සට යන්න කියල කෑ ගහපු එකෙනුයි උනේ මට හරියටම නදී පුංචිට ජැක සෙට් වෙන විදිහට එයාගෙ පිටිපස්සෙන් හිටගන්න උන එක. එත් ඉතින් මං පුළුවන් තරම් පස්සට වෙලා පුංචිගේ ඇගේ ගැවෙන් නැතුව හිටියේ. ඉදගෙන ඉදල හිටගත්ත ඇන්ටි අපේ පුංචිගේ හොද යාලුවෙක් වගේ. ඒ දෙන්න ලොකු චැට් එකකට සෙට් වෙන්න වැඩි වෙලාවක් ගියෙ නෑ. බස් එකත් කුරුණෑගලින් පිටත් උනා. කතාවටත් කෙනෙක් නැති හින්ද මං අද උදේ එද්දී ජැක් එකට සෙට් උන ඇන්ටිව මතක් කරන්න ගත්ත. ඔහොම ඉද්දි මගෙ ඇහැ නැවතුනේ ඉස්සරහින් ඉන්න පුංචි ගාවින්. අද උදේ එද්දිත් මගෙ මල්ලියාට ඇන්ටි කෙනෙක්ගේ දොදොල් කෑල්ලක් වගේ පුකකින් හොද සැපක් ලැබිල අතේ පාරක් ඕනිම වෙලා හිටිය හින්දම වෙන්න ඇති , වෙනදට වඩා අද ලගින්ම ඉන්න නදී පුංචිව පිටිපස්සෙන් දකිද්දි මට එය ගැනත් අමුතු හැගීමක් ආව. එත් මිට කලින් නම් කවදාවත් මට ඒ වගේ අපේ පවුලේ කිසිම කෙනෙක් ගැන එහෙම වල් හැගීමක් ඇවිත්ම නෑ.

මොනා උනත් පුංචිට ඕනිම කෙනෙක් හැරිලා බලන්න තරම් අමුතුම ලස්සනක් තිබුනා.    සුදුම නොවන අමුතු සුදක් , හරියට ලා ගුරු පාට වගේ හමක් තමයි එයාට තිබුනෙ. අම්ම කෙනෙක් උනත් තාමත් එල්ලිලා වැටිලා නැති බෝල ගෙඩි දෙකක් වගේ පිරිපුන් පියයුරු , පිටි පස්සෙන් හොදින්ම නෙරිලා පේන විදිහේ තියන රවුම් පුක , රිය සක වගේ පළල් උකුල. පුක ගාවටම දිග කොන්ඩේ , ට්කක් පිටට පෙරළුණ .. ඒ කිවේ පළල් තොල් , දිගටි මුණ ... මේ හැමදේම තිබුන සාමාන්යත මහත ඇගක් පුංචිට තිබුනෙ , ලාවට වගේ බඩත් ටිකක් එලියට නෙරලා ඇවිත්. එයා මගෙ බෙල්ල ගාවට වගේ උසයි. ඒ කියන්නෙ උස ආඩි 5 හාමාරකට වඩා ටිකක් අඩු ඇති. පුංචිට දැන් අවුරුදු 38 යි. පුංචි ඇදලා හිට්යේ නිල් පාට සාරියක්. මට ඉතින් සාරි ඇදල ඉන්න ඇන්ටි කෙනෙක් කීවොත් නිකන් පිස්සු වගේ.

ලා නිල් පාට සාරිය පුකටම හිරවෙන්න තද කරල බුරිය පේන්න ඇදලා ... කොන්ඩේ ගෙඩියක් වෙන්න බැදල ... සුදු පාට සාරි හැට්ටේ අත් වැලමිට ගාවට දිග එකක් , හැට්ටේ අත් විනිවිද පේන ලේස් රෙද්දකින් මහලා , හැට්ටේ පිට පැත්තෙ උඩින් නුලකින් ගැට ගහන්න තිබුන එකක්. ඒ මදිවට පුංචි දාල හිටියෙත් අඩි උස සපත්තු දෙකක් ... ඉතින් මගෙ වල් හිත පිස්සු කෙලින්න ගත්න එක සාදාරණයි කියලා හිතා ගෙන ලාවට වගේ පුංචිව මගෙ ඇගේ ගෑවෙන තරමට ලං වෙන්න බැලුවා. එත් පුංචි හෑන්ඩ් බෑග් එක තාමත් දාගෙන හන්දා හොදටම ලං වෙන්න අමාරුයි.